Η PJ Harvey κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ «I Inside The Old Year Dying»

Το πρώτο άλμπουμ της PJ Harvey μετά από επτά χρόνια.

Η PJ Harvey κυκλοφορεί το δέκατο άλμπουμ της, με τίτλο «I Inside The Old Year Dying».

Το «I Inside The Old Year Dying» είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά της PJ Harvey μετά το υποψήφιο για Grammy «The Hope Six Demolition Project» του 2016. Την παραγωγή του άλμπουμ έχουν αναλάβει οι μακροχρόνιοι συνεργάτες της Flood και John Parish.

Η PJ Harvey έχει τραβήξει την προσοχή από την αρχή της καριέρας της και είναι η μόνη μουσικός που έχει βραβευτεί με το βρετανικό Mercury Music Prize περισσότερες από μία φορές, καθώς κέρδισε για πρώτη φορά το βραβείο το 2001 για το «Stories From The City, Stories From The Sea» και ξανά το 2011 για το «Let England Shake».

Διαφήμιση

Καταξιωμένη ποιήτρια και εικαστικός καλλιτέχνης, καθώς και μουσικός και τραγουδοποιός, το έργο της PJ Harvey εντυπωσιάζει με την πρωτοτυπία του: ζωντανό, απορροφητικό και ξεχωριστό.

Μετά την κυκλοφορία του «The Hope Six Demolition Project», το οποίο ανέβηκε στο No. 1 στη γενέτειρά της, το Ηνωμένο Βασίλειο, η PJ Harvey έχει γράψει μουσικές συνθέσεις για το θέατρο και την οθόνη, με πιο πρόσφατη τη μουσική για τη μίνι σειρά «Bad Sisters» της Sharon Horgan.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, η PJ Harvey φρόντιζε πάντα κάθε φάση της εξέλιξής της να την οδηγεί σε ένα νέο μέρος, αλλά η νέα μουσική της είναι τολμηρή και πρωτότυπη ακόμα και για τα δικά της δεδομένα.

Είναι γεμάτη με την αίσθηση μίας κυκλικής επιστροφής σε νέα ξεκινήματα και συνδυάζει τη δημιουργική τόλμη της με την αίσθηση ότι είναι ανοιχτή και φιλόξενη με τον πιο συναρπαστικό τρόπο.

Τα νέα τραγούδια, λέει η PJ Harvey, προσφέρουν «έναν χώρο ανάπαυσης, μία ανακούφιση, μία παρηγοριά, ένα βάλσαμο – που μοιάζει επίκαιρο για την εποχή που διανύουμε».

Η ιστορία του «I Inside The Old Year Dying» ξεκινάει έξι χρόνια πριν, στο τέλος της περιοδείας για το τελευταίο της άλμπουμ το 2017 και στο πώς ένιωσε η PJ Harvey αμέσως μετά. Αυτό που ένιωσε έντονα ήταν ότι κάπου μέσα στον ατελείωτο κύκλο των άλμπουμ και των περιοδειών, είχε χάσει τη σύνδεσή της με την ίδια τη μουσική, μία διαπίστωση που την προβλημάτισε αφάνταστα.

Δεν ήταν όμως μία περίοδος δημιουργικής ανάπαυλας: χάρη στην καθοδήγηση του Σκωτσέζου ποιητή Don Paterson, δούλεψε πάνω στο «Orlam», το ολοκληρωμένο ποιητικό έργο -το δεύτερο, μετά το «The Hollow of the Hand» του 2015- που εκδόθηκε πέρυσι και αποτέλεσε μία από τις βασικές εμπνεύσεις του νέου άλμπουμ της.

Επίσης, κυκλοφόρησαν από το 2020 έως το 2022 οι επανεκδόσεις των προηγούμενων άλμπουμ της PJ Harvey – και, σε νέες εκδόσεις και σε demo εκδόσεις. Αλλά τελικά, δύο πράγματα άρχισαν να την οδηγούν προς την κατεύθυνση νέων τραγουδιών, μουσικής και ήχων.

Το ένα ήταν η ανάμνηση μίας συνάντησης της PJ Harvey με τον καλλιτέχνη και σκηνοθέτη Steve McQueen, στο Σικάγο, κατά την περίοδο του «Hope Six». Η συμβουλή του ήταν να θυμηθεί τι αγαπάει στις λέξεις, τις εικόνες και τη μουσική και να αφήσει στην άκρη την ιδέα της δημιουργίας «ενός άλμπουμ» για να επικεντρωθεί και να παίξει με αυτά τα τρία πάθη.

Ο άλλος καταλύτης για την επιστροφή στη μουσική ήταν απλός: η ίδια η πράξη του να παίζει τη μουσική. Όταν έπιανε την κιθάρα ή καθόταν στο πιάνο για να παίξει τα αγαπημένα της τραγούδια από καλλιτέχνες όπως η Nina Simone ή ο Bob Dylan – επαναβεβαίωνε το πάθος της για αυτή τη μορφή τέχνης.

Σύντομα κάτι άρχισε να συγκροτείται. Όταν η PJ Harvey άρχισε να γράφει νέα τραγούδια, υπήρχε μία απελευθερωτική αίσθηση στη δημιουργία μουσικής για τον εαυτό της παρά για τα πρώτα βήματα στον κύκλο άλμπουμ – περιοδεία – άλμπουμ – περιοδεία.

Αντλούσε ενέργεια από την αίσθηση της δημιουργικής ελευθερίας που είχε νιώσει στο παρελθόν σε μουσικές δουλειές για soundtracks και στο θέατρο.

Ταυτόχρονα, η ματιά της PJ Harvey μετατοπιζόταν από τα σημαντικά θέματα του «Let England Shake» και του «Hope Six» («κοιτάζοντας έξω, στον πόλεμο, την πολιτική, τον κόσμο») προς κάτι πιο οικείο και ανθρώπινο.

Διαφήμιση

Τα νέα τραγούδια, δηλώνει η PJ Harvey, «βγήκαν όλα από μέσα μου μέσα σε περίπου τρεις εβδομάδες». Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Το κλειδί για το τι θα συνέβαινε στη συνέχεια – στα Battery Studios, στο βορειοδυτικό Λονδίνο – βρισκόταν σε έναν δημιουργικό δεσμό μεταξύ τριών ανθρώπων, ο οποίος τώρα μετράει σχεδόν τριάντα χρόνια: μεταξύ της PJ Harvey, του μόνιμου συνεργάτη και δημιουργικού συνταξιδιώτη της John Parish και του Flood, κατ’ ουσίαν παραγωγός, αν και αυτή η λέξη τον αδικεί.

«Το στούντιο ήταν διαμορφωμένο για να παίζεις ζωντανά, και αυτό ήταν το μόνο που κάναμε», θυμάται η PJ Harvey.

Η σημασία αυτού του γεγονότος δεν μπορεί να υπερτονιστεί αρκετά: αν το «I Inside The Old Year Dying» είναι ένας πολύ απτός, ανθρώπινος δίσκος, αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι σχεδόν τα πάντα σε αυτόν έχουν τις ρίζες τους στον αυτοσχεδιασμό. Αυθόρμητες ερμηνείες και ιδέες που καταγράφονται τη στιγμή της δημιουργίας τους.

Υπάρχει κάτι βαθιά αναζωογονητικό και λυτρωτικό στην ηχογράφηση, χαρακτηριστικά που αποτυπώνονται στο lead-off single του άλμπουμ, «A Child’s Question, August».

«Νομίζω ότι το άλμπουμ αφορά την αναζήτηση, το ψάξιμο – την ένταση της πρώτης αγάπης και την αναζήτηση νοήματος», εξηγεί η PJ Harvey.

«Όχι ότι πρέπει να υπάρχει κάποιο μήνυμα, αλλά το συναίσθημα που αποκομίζω από τον δίσκο είναι αυτό της αγάπης – είναι χρωματισμένο με θλίψη και απώλεια, αλλά είναι ερωτικό. Νομίζω ότι αυτό είναι που το κάνει να μοιάζει τόσο φιλόξενο: τόσο ανοιχτό», συνεχίζει.

https://www.youtube.com/watch?v=videoseries

Βρείτε επίσης το άλμπουμ στο Spotify.