Θοδωρής βενδρας & MAnSTER σε έναν ύμνο στη «Μούσα»
Written by nikos on 17 Φεβρουαρίου 2020
Ένας ύμνος για τη “Μούσα”… Για την υπεύθυνη της έμπνευσης και της δημιουργίας.
Για τη μυστηριακή γοητεία του υπερφυσικού, που γοητεύει τους πάσης φύσεως καλλιτέχνες και ερωτοτροπεί με το μυαλό μας με σκοπό τη γέννηση των έργων μας.
Για την παρούσα δημιουργία εργαστήκαν:
Ο Μαρίνος MAnSTER έγραψε το ποίημα. Ο Θοδωρής Βένδρας με την κιθάρα του το μελοποίησε, το ενορχήστρωσε και το τραγούδησε.
Ο Αντώνης Νικολάου με την τρομπέτα του, χρωμάτισε την ατμόσφαιρα της “ΜΟΥΣΑΣ”.
Και ο Βαγγέλης Γιαλαμάς την έντυσε με ήχους πιάνου, ήχους από πλήκτρα και κρουστά ώστε να μπορούν να τη “δουν” οι άνθρωποι.
Ακούστε το παρακάτω.
Στίχοι
Όταν γερνάνε τα ποιήματά μας
άραγε ήταν δικά μας
ή τα ‘στειλες εσύ.
Τα λόγια που πηγαίνουν
κι αν πεθαίνουν οι μελωδίες
κι όσοι λένε ιστορίες
γνώρισαν τη σιωπή.
Αχ αλήθεια πως σε λένε
Ποια να χεις μορφή
Ποιος να ξέρει που πηγαίνεις
Κι αν θα ξαναρθείς
Σ’ έφερε η νύχτα Μούσα
Μα πριν την αυγή
Σαν εκείνη που αγαπουσα
θα εξαφανιστείς.
Μύριζω το άρωμά σου
μα το όνομά σου δεν το χω μάθει
αχ να ξερα ποια πλάθει
τη σκέψη μου αυτή.
Να έρχεσαι και σε μένα
τα γραμμένα να ορίζεις
νότες να μου σφυρίζεις
ψιθυριστά στο αυτί.