Η σκιά της μύγας, της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη σε σκηνοθεσία Τάσου Καρακύκλα στην Ακαδημία Πλάτωνος

Μια γυναίκα απροσδιόριστης ηλικίας.
Ένα καφενείο γεμάτο τουρίστες.
Μια ανακαίνιση εκ βάθρων.
Ένας προορισμός.
Μια λυτρωτική άφιξη.

Η ηρωίδα του έργου είναι έτοιμη για ταξίδι. Κατεβαίνει με τη βαλίτσα της στο καφενείο, όπου συναντά τους θεατές. Το διαμέρισμά της βρίσκεται στο ίδιο κτίριο και είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους Ιταλούς τουρίστες που το έχουν νοικιάσει μέσω πλατφόρμας βραχυχρόνιας μίσθωσης. Έτσι ζει. Έτσι έχει οργανώσει τη ζωή της. Τουρίστες αυτοί; Τουρίστας κι η εκείνη.

“Η σκιά της μύγας” συναντά τους κατοίκους της πόλης αποκλειστικά σε καφενεία για να αφηγηθεί την ιστορία της με τρόπο άμεσο, ανθρώπινο, αγωνιώδη, ειλικρινή. Παρουσιάζεται στην Ακαδημία Πλάτωνος, μια περιοχή στις παρυφές του κέντρου της Αθήνας, με δυναμικές συλλογικότητες και κινήσεις πολιτών που προασπίζουν τον δημόσιο χώρο και τη βιωσιμότητα της γειτονιάς.

Το καφενείο, ως χώρος κοινωνικοποίησης, ανταλλαγής ιδεών και καθημερινής αλληλεπίδρασης, γίνεται το φυσικό σκηνικό μιας παράστασης που ακροβατεί στα όρια της νοσταλγίας, του ρεαλισμού και της ονειροπόλησης.

Ένα θεατρικό μονόπρακτο για την πόλη που αλλάζει.
Για τις γειτονιές που χάνονται.
Για το αστικό τοπίο που μεταβάλλεται βίαια χάριν εξευγενισμού.
Για το εσωτερικό τοπίο των ανθρώπων που πασχίζουν να προσαρμοστούν.
Για τα χνάρια της ατομικής και της συλλογικής μνήμης που σβήνουν με την επέλαση του υπερτουρισμού.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Το κείμενο αναδεικνύει έναν έντονο προβληματισμό σχετικά με τις κοινωνικές διεργασίες που πυροδοτεί η τουριστικοποίηση της πόλης και οι πρακτικές εξευγενισμού λαϊκών ή και μικροαστικών περιοχών της.

Η γειτονιά γίνεται χώρος προσωρινής διαμονής, οι κάτοικοι μεταμορφώνονται σε ήρωες ενός σκηνικού που καταναλώνετε καθημερινά από περιπατητές νέας κοπής, οι σχέσεις αναδιατάσσονται και οργανώνονται στη βάση της οικονομικής δραστηριότητας.

Η ηρωίδα της ιστορίας μας συμπυκνώνει τις ιδιότητες αυτού του νέου τύπου κατοίκου. Η ζωή της κινείται στο περιθώριο της καθημερινής εναλλαγής-συναλλαγής. Το σπίτι της, έχοντας χάσει τις παραδοσιακές του συνδηλώσεις, γίνεται τόπος φιλοξενίας των πελατών και της ίδιας. Ένας τόπος χωρίς μνήμη, ένας τόπος ανοίκειος με καλά ( ; ) κρυμμένες εσωτερικές ρωγμές. Επιχειρούμε να προσεγγίσουμε τον λόγο της ηρωίδας ως μίγμα εσωτερικού μονολόγου και αφήγησης. Τυπικά έχει συνομιλητή της τον γνώριμο ιδιοκτήτη του καφενείου. Σαν άλλη “μπεκετική” ηρωίδα τού απευθύνεται συνεχώς, εξομολογείται, μοιράζεται. Εκείνος όμως είναι απόλυτα ενσωματωμένος στον χώρο και μαζί με τους θεατές-θαμώνες συγκροτούν έναν ανταγωνιστικό πόλο, έναν τόπο δημόσιας μοναξιάς που σταδιακά μεταμορφώνεται σε απειλή.

Τάσος Καρακύκλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Απόσπασμα από το επίμετρο της έκδοσης του έργου:

(Η σκιά της μύγας, Κάπα Εκδοτική)

“Η ηρωίδα, ακολουθώντας τη μοίρα των κατοίκων των τουριστικών περιοχών, σκέφτεται πλέον ανοίκεια για τον εαυτό της, θεωρεί ότι μπορεί και πρέπει να υπηρετήσει τα γούστα των άλλων, το σπίτι της μπορεί να είναι ένα ακόμα σημείο στον χάρτη… διαθέσιμο. Στόχος μας, αν γίνεται να εξαφανιστούμε. Αν και το έργο γράφτηκε για την πόλη της Αθήνας, μπορεί κάλλιστα να προσαρμοστεί και να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε πόλη”.

Τζωρτζίνα Κακουδάκη, θεατρολόγος, σκηνοθέτις

Συντελεστές της παράστασης “Η σκιά της μύγας”:

• Κείμενο: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
• Σκηνοθεσία: Τάσος Καρακύκλας
• Μουσική: Φώτης Σιώτας
• Κοστούμια: Βάσω Γιαρένη
• Φωτογραφίες: Στέλιος Αγγελίδης, Σίμος Γιαννάκος
• Video: Βασίλης Καραδάτκος
• Γραφιστικά: Γιώργος Χατζάκης
• Οργάνωση παραγωγής: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
• Ερμηνεία: Σοφία Λιάκου
• Στον ρόλο του καφετζή ο Τάσος Καρακύκλας
• Παραγωγή: Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο

Διάρκεια: 50 λεπτά